Menu

zondag 13 november 2011

Ondersteboven & binnenstebuiten – Marijke Serné


Tegelijk met de vorige roman kreeg ik dit “rouwdagboek”.
Marijke Serné in de inleiding: “… Onvermijdelijk krijgt ieder mens in zijn leven met lijden te maken. Als alles goed gaat, is lijden een zwaar woord. Maar op het moment dat er iets ingrijpends in je leven plaatsvindt, geeft dat woord precies weer wat er in jou gebeurt. Vanzelfsprekend kan niet iedereen jouw lijden begrijpen. Simpelweg omdat voor ieder mens zo’n diepgaande ervaring op een ander moment in het leven komt. Het kan moeilijk zijn om mensen om je heen te hebben die niet begrijpen wat je doormaakt, terwijl je zo graag zou willen dat ze wéten wat jij voelt. Daardoor kan het soms ook een eenzame weg zijn. Je zou het kunnen vergelijken met een lange tocht door de bergen. Jij alleen ervaart, wat voor jou licht, moeilijk of zwaar is. Iemand die ook een groot verlies heeft meegemaakt, kan die gevoelens vergelijken met de zijne. En toch blijven jouw ervaringen en gevoelens uniek voor jou. Dat betekent ook dat jij, als het ware, jouw eigen wiel van heling moet (uit)vinden. De manier waarop jij je gevoelens en ervaringen kunt ordenen, vormgeven, tot rust laten komen en genezen is jouw unieke manier!...” (moest denken aan “Een boek per dag” – Nina Sankovitch; zie mijn blog van 05.09.’11).


Wie is Marijke Serné?
Na wat googelen op internet kwam ik er achter dat zij de eerste was die in Nederland een praktijk voor zogehete ‘ritueelbegeleiding’ begon. Mensen maken de stap naar andere levenssituaties vaak beter als daar een ‘ritueel’ aan is verbonden. Heel vroeger zorgden de stamoudsten, de sjamanen, en wat later de pastors daarvoor. Geboorte, huwelijk, dood: alles had een plek in de kerk. Door de individualisering en ontkerkelijking ontstond er een gat, waar de ritueelbegeleiders in sprongen, want de behoefte aan rituelen blijft onverminderd groot, is van alle plaatsen en tijden, en lijkt inherent aan het mens-zijn.
Marijke Serné volgde cursussen drama, speelde en regisseerde toneel, werkte als clown, verhalenvertelster en kunstzinnig therapeute, en studeerde daarnaast af als theoloog. Voorwaar een verrassende combinatie, vind ik.
Haar praktijk is gebouwd op drie pijlers, vertelt ze op haar weblog: theater, kunstzinnige therapie en spiritualiteit.

“Ondersteboven & binnenstebuiten” gaat over verlies. In tientallen korte verhaaltjes laat Marijke Serné zien hoe heel gewone mensen rouwen, en wat ze zoal tegen komt in haar praktijk. Gaandeweg krijg je een goed idee over hoe ze werkt, over de gesprekken die ze heeft en over hoe ze mensen helpt een weg te zoeken door hun doolhof van verdriet. Ze schreef dit boek voor rouwenden omdat je van de ervaring van anderen veel kunt leren.
Rouwgevoelens komen niet alleen naar boven bij de dood van een geliefde maar blijken ook op te kunnen treden bij b.v. het verlies van een baan, een lichaamsdeel, de vertrouwde omgeving, een huisdier of een scheiding.

Marijke Serné: “… Groot verdriet gaat niet vanzelf over. Je zult er echt iets mee moeten doen. Dat zit al in het woord ver'werken'. Als je niet lekker in je vel zit is het idee in je verdriet te moeten duiken allesbehalve aantrekkelijk. Dus draai ik het om: verwerk je verdriet in een activiteit die je leuk vindt. Natuurlijk mag je best op de bank zitten huilen of je beroerd voelen, maar probeer ook af en toe een andere manier. Rouwen is in mijn ogen een vorm geven aan je verdriet. Dat doen tranen, maar ook een tekening, of iets anders waar je plezier aan kunt beleven…”.
De helft van het boek bestaat dan ook uit lege bladzijden waardoor je er zelf een soort van ‘rouwdagboek’ van kunt maken. Daarmee is het een echt doe-boek geworden. Boven aan iedere pagina staat een wijze uitspraak. Ik zal er een paar opnoemen, want ik ben gek op citaten:

• Wat je bij de ander wilt ontsteken moet in jezelf branden. – Augustinus

• Ik sta even stil, en dat is een hele vooruitgang. – Bertolt Brecht

• Je kunt wel roepen dat je op het juiste spoor zit, maar daar heb je niks aan als de trein stilstaat. – Auteur onbekend

• Als het over jou gaat, ben jij de expert. – Lynn Robinson

• Wil je een regenboog? Dan zul je de regen voor lief moeten nemen. – Dolly Parton

• Reiziger, er is geen weg. De weg maak je zelf door te gaan. Stap voor stap. – Antonio Machado

Toen ik alle verhalen had gelezen dacht ik: je moet toch wel echt ‘old and wise’ zijn om met zóveel verdriet raad te weten…
Tranen!
Wat is het verschil tussen rouwverwerking bij gelovigen en ongelovigen? Het blijft knokken, laat Mirjam van der Vegt een romanpersonage in haar boek "De laatste patiënt" zeggen (zie mijn vorige blog), alleen in verschillende dimensies... Dat is precies wat dit boek bij mij opriep. Aan de ene kant herkenning, aan de andere kant vervreemding door een soort van 'knagend' gemis vanwege `God die er niet bij is´. Dat maakt dit boek voor mij eerlijk gezegd nogal 'dubbel'. Ik weet er niet goed weg mee.
Moet God dan overal bij gehaald worden? Natuurlijk niet. Maar in zulke zware levenssituaties als waar Marijke Serné het over heeft, is God voor gelovigen wel vaak hun 'enige troost'. Het zijn dan ook meestal niet de gelovigen zelf die vol verwijt vragen naar waar Hij was in hun lijden...

Mijn laatste blogs zijn best heftig, hè?! Maar ja; de dood hoort nu eenmaal ook bij het leven. De volgende keer zal ik een wat 'luchtiger' boek bespreken.
In dit boek is trouwens ook nog een uitgebreide literatuurlijst opgenomen met verwijzingen naar andere rouwboeken.

“Ondersteboven & binnenstebuiten” is voor € 18,50 rechtstreeks te bestellen bij internetboekhandel IZB-Ark als je hier klikt (IZB-Ark is onderdeel van de IZB, een missionaire organisatie binnen de Protestantse Kerk in Nederland, PKN, die gemeenten en gemeenteleden adviseert, stimuleert en ondersteunt door middel van toerusting, materialen en missionair werkers).

Uitgave: Kok – 2011

Geen opmerkingen :

Een reactie posten