Oftewel: de lezer heil!
Misschien kunnen we tegenwoordig niet meer zoveel met het woord "heil". Misschien zouden we het daarom kunnen vervangen door het woord "heelheid". Zoeken wij, als we eerlijk zijn, allemaal eigenlijk niet een beetje (of heel erg) naar die ervaring van heel-zijn?
Kunnen boeken 'helen"?
Ik denk het wel.
Kathryn Stockett in een interview met Toef Jaeger in het NRC van 25 juni 2010 n.a.v. haar boek "Een keukenmeidenroman" over de helende eigenschappen van het lezen:
"... Het is belangrijk dat je je durft voor te stellen hoe het is om in iemands schoenen te staan, om een ander perspectief op het leven te krijgen. Fictie is daarvoor mijn methode, mijn recept, en ik raad iedereen aan om hetzelfde te doen: te lezen om je in andere levens te kunnen verplaatsen. Lezen is een van de belangrijkste bronnen van compassie. Fictie is gewoon enorm sterk, boeken zijn sterk. Het geschreven woord is een geschenk aan de mensheid!..."
Het is half tien s'avonds. Nadat ik mijn dochter naar bed heb gebracht, pak ik het boek waarin ik bezig ben van de vloer, "Nachttrein naar Lissabon" van Pascal Mercier, en lees toevallig een heel fragment over "heelheid":
"... De heelheid van het leven, waarvan het bewustzijn, dat het zal ontbreken, bij iemand het zweet op het voorhoofd drijft - wat kan dat zijn? Waaruit kan die heelheid bestaan als je bedenkt hoe fragmentarisch, wisselvallig en grillig het leven is, het uiterlijke niet minder dan het innerlijke? We zijn niet uit één stuk gegoten, absoluut niet ...".
Misschien is dit het juiste boek om deze weblog mee te beginnen.
Geen opmerkingen :
Een reactie posten